WSPARCIE

Kocioł zgazowujący drewno kontra zwykły kocioł zasypowy: Podstawowe różnice

Kocioł zgazowujący drewno a zwykły kocioł zasypowy różnią się pod wieloma względami. Główną różnicą jest sposób, w jaki odbywa się proces spalania. W kotle zgazowującym drewno, spalanie przebiega dwuetapowo - najpierw w komorze wsadowej zachodzi niepełne spalenie drewna, a następnie powstałe gazy są dopalane w palniku ceramicznym. Natomiast w zwykłym kotle zasypowym drewno jest spalane w jednym etapie w komorze spalania.

Inną istotną różnicą jest temperatura panująca w obu typach kotłów. W kotle zgazowującym drewno, temperatura może sięgać ponad 1300°C, podczas gdy w zwykłym kotle zasypowym temperatura jest znacznie niższa, zwykle w granicach około 700°C.

Dodatkowo, kocioł zgazowujący drewno cechuje się wyższą sprawnością energetyczną oraz minimalizacją emisji szkodliwych substancji, co czyni go bardziej ekologicznym rozwiązaniem.

Podsumowując, kocioł zgazowujący drewno różni się od zwykłego kotła zasypowego głównie poprzez dwuetapowy proces spalania, wyższą temperaturę oraz większą efektywność energetyczną, co czyni go atrakcyjnym wyborem dla osób poszukujących bardziej zaawansowanych i ekologicznych rozwiązań grzewczych.

Niewskazane jest spalanie drewna o zawartości wilgoci (wody) powyżej 20%. 

Zabronione jest również spalanie śmieci, papieru, gazet (tylko tektura na rozpałkę), pyłu drzewnego, impregnowanego drewna, węgla i koksu.

GWARANCJA I WARUNKI MONTAŻU

Producent naszych kotłów dba o satysfakcję klientów poprzez oferowanie solidnych gwarancji oraz wyznaczanie standardów montażu, które zapewniają optymalne działanie urządzeń grzewczych.

Gwarancja

Nasi klienci otrzymują aż 4 lata gwarancji na szczelność wymiennika kotła, co obejmuje również połączenia spawane. Dodatkowo, udzielamy 2-letniej gwarancji na sprawne działanie oraz pozostałe podzespoły kotła. Warunkiem uzyskania pełnej gwarancji jest prawidłowy montaż kotła.

Warunki Montażu

Aby zagwarantować pełną gwarancję, zalecamy montaż kotła z zastosowaniem fabrycznego układu antykondensacyjnego MPM55 lub zaworu mieszającego (3 lub 4-drogowego z siłownikiem). Ponadto, wymagana jest współpraca kotła ze zbiornikiem akumulacyjnym, co zapewnia optymalną wydajność i oszczędność energii.

Dokumentacja i Parametry Techniczne

Szczegółowe parametry naszych kotłów znajdują się w sekcji "parametry techniczne" na naszej stronie internetowej. Ponadto, zapewniamy dostęp do dokumentacji kotła, którą można łatwo pobrać z naszej strony.

Dzięki naszym gwarancjom oraz zaleceniom dotyczącym montażu, możesz być pewien, że korzystając z naszych kotłów, otrzymujesz nie tylko wysoką jakość, ale także kompleksowe wsparcie i zadowolenie z produktu.

Zbiorniki akumulacyjne często nazywane popularnie buforami ciepła są obowiązkowym wyposażeniem kotłowni na paliwa stałe z ręcznym zasypem paliwa czyli kocioł na drewno lub węgiel musi być zainstalowany z buforem. Buforów ciepła wymagają też  programy dotacji na wymianę i modernizację kotłowni w tym rządowy program Czyste Powietrze.

JAK ZATEM DOBRAĆ ODPOWIEDNI BUFOR CIEPŁA DO KOTŁA CENTRALNEGO OGRZEWANIA?

• Dobieramy zbiornik akumulacyjny do pieca czy do instalacji?, 

• A może do kubatury domu?.

NORMA EN 303-5 PODAJE WZÓR NA POJEMNOŚĆ BUFORA

Według przepisów zbiorniki akumulacyjne dobieramy do mocy urządzenia grzewczego z którego ma przyjąć energię. Norma EN 303-5 wskazuje na dobór wg wzoru: 

• 50 l na 1 kW mocy znamionowej kotła grzewczego na paliwo stałe

DOBÓR WYGLĄDA ZATEM TAK

• 1000 l pojemności zbiornika akumulacyjnego na 20 kW mocy kotła

• 30 kW kocioł na opał stały potrzebuje już bufora ciepła  1500 l

• 40 kW piec  powinien mieć zainstalowany zbiornik o pojemności 2000 l.

DOBÓR WŁAŚCIWEGO BUFORA TRZEBA DOKŁADNIE PRZEMYŚLEĆ

W wielu krajach, zbiorniki akumulacyjne są obowiązkowe ale od określonej mocy kotła np. od 15 kW. Wynika to z faktu, że  domy parterowe lub o małych kubaturach mają małe kotłownie, w których często nie ma zwyczajnie miejsca na zbiornik akumulacyjny. Należy bowiem pamiętać że z racji swojej pojemności bufor ciepła ma spore gabaryty, np. 1000 l ma średnicę 80 cm i wysokość 220 cm.

Poza dostępnością miejsca kolejna sprawa wymaga weryfikacji i pokazuje ,że nie można się wyłącznie kierować wzorem normy. Trzeba jasno określić sobie co ma zasilać nasz bufor. Musimy znać zasadę działania instalacji buforowej w której energia cieplna w postaci podgrzanej wody jest magazynowana w buforze. Dopiero potem jest ona podawana za pomocą pompy cyrkulacyjnej do instalacji i grzejników. Zmagazynowana energia cieplna jest podawana stopniowo, co wydłuża nam cykl cyrkulacji wody. W praktyce zbiornik akumulacyjny który ma kilkanaście razy większą pojemność niż kocioł, podgrzaną wodę podaje do instalacji przez 1-2 doby. Nie trzeba mówić, że kiedy zmagazynowana energia jest uwalniana do instalacji to sam piec nie pracuje. Oszczędzamy zatem opał , pracę oraz żywotność naszego kotła. Dlatego ważne jest określić co ma zasilać bufor i wyciągnąć wnioski czy powinniśmy przewymiarować pojemność bufora czy nawet ją zredukować.

Do ustalenia mocy kotła należy użyć wzoru, w którym uwzględnia się powierzchnię budynku pomnożoną przez wysokość pomieszczeń. Wynik ten mnoży się przez ustaloną moc 40 lub 48 W/m3.

Otrzymany iloczyn będzie mocą pieca potrzebnego do ogrzania danego domu. Jeżeli dom jest ocieplony, do wzoru używa się mocy 40 W/m3, natomiast przy domu nieocieplonym należy użyć 48 W/m3.

PRZYKŁAD

1. Jeżeli dom ma powierzchnię 150m2, wysokość pomieszczeń 2,2 metry i jest on ocieplony, wówczas wynik wskaże moc kotła, który będzie wynosić 13-14 kW. Gdy dom nie posiada izolacji termicznej należy wybrać kocioł o mocy 15-16 kW.

2. Przy budynku np. 300m2 nieocieplonym moc kotła musi mieć wartość 31-32 kW, natomiast ocieplony wymaga mniejszej mocy kotła, czyli 26-27 kW.

JAK TO WYGLĄDA W OBLICZENIACH?

Budynek ocieplony o powierzchni 150 i 300 m2:

• 150*2,2*40 W = 13200 W = 13,2 kW, w przybliżeniu 13 kW

• 300*2,2*40 W = 26400 W = 26,4 kW, w przybliżeniu 26 kW

Budynek nieocieplony o pow. 150 i 300 m2:

• 150*2,2*48 W = 15840 W = 15,84 kW, w przybliżeniu 16 kW

• 300*2,2*48 W = 31680 W = 31,68 kW, w przybliżeniu 32 kW

Przykłady powyżej pokazują nam że w łatwy sposób możemy obliczyć jakiej mocy kocioł wybrać.

Jeśli zdecydujesz się na wymianę kotła w ramach programu Czyste Powietrze, dofinansowanie wymaga spełnienia warunków formalnych. Kolejne etapy ubiegania się o dotację przedstawiamy poniżej.

ETAPY

• Wypełnij wniosek, podpisz go i złóż w odpowiednim Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub banku. Możesz zrobić to online przez Portal Beneficjenta lub system gov.pl. Do wniosku dołącz zaświadczenie wydawane przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Możesz na tym etapie złożyć dokumenty (zaświadczenia) dotyczące urządzenia które zamierzasz kupić.

• Wyraź zgodę na wizytę kontrolerów z Urzędu Miasta, którzy potwierdzą istnienie działającego kotła starego typu, a po inwestycji – realizację całego przedsięwzięcia.

• Podpisz umowę na dotację lub pożyczkę.

• Zrealizuj inwestycję.

• Złóż wniosek rozliczeniowy. Pamiętaj, aby dołączyć do niego faktury za wykonane usługi i zakup urządzenia. Są to potwierdzenia ukończonej inwestycji.

WAŻNE!

Najlepiej jednak zadzwonić lub napisać do siedziby naszego terytorialnego Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej celem doprecyzowania szczegółów związanych z pierwszeństwem dotyczącym daty kupna i złożenia wniosku. 

Składowanie Drewna Przy Kotle

Optymalne warunki przechowywania drewna dla efektywnego ogrzewania.

Przenoszenie drewna

W celu zapewnienia efektywnego ogrzewania, zaleca się przenoszenie drewna do kotłowni małymi porcjami. Istotne jest, aby przy kotle zawsze było wystarczająco dużo drewna, aby wystarczyło na minimum cały dzień palenia, a maksymalnie na 2-3 dni. Podczas tego czasu drewno ma szansę ogrzać się i dosuszyć. Istnieje zasada, że drewno powinno przebywać przy kotle przez co najmniej 12 godzin przed jego włożeniem.

Przechowywanie

Na rynku dostępna jest szeroka oferta koszy i stojaków do drewna, aby każdy mógł znaleźć coś odpowiedniego do swojego wnętrza. Dobre rozwiązanie stanowią plastikowe pojemniki lub kosze wiklinowe ustawione na wysokości 5-10 cm nad podłożem i odizolowane od niego. Drewno na rozpałkę oraz to, które będzie używane w najbliższej partii, powinno być przechowywane najwyżej i najbliżej kotła.

Uwaga!

Drewno, które jest przenoszone z dworu, ma wilgotność "chwilową" na poziomie około 40%. Włożenie takiego drewna do kotła grozi znacznymi stratami ciepła oraz problemami związanymi z zawieszaniem się opału lub nadmiernym zasmoleniem komory załadunkowej

Ważne!

Niezwykle istotne jest dopasowanie całego wyposażenia do pracy z drewnem oraz odpowiednie zaprojektowanie miejsc składowania. Nawet najlepsze udogodnienia będą nieskuteczne, jeśli nie będą towarzyszyć im odpowiednie nawyki uwzględniające specyfikę drewna jako paliwa.

Zachęcamy do zapoznania się z dodatkowymi informacjami na temat sezonowania drewna na stronie - "Wszystko o sezonowaniu drewna opałowego".

Metody łączenia

W dziedzinie instalacji grzewczych istnieją dwie podstawowe metody łączenia zbiorników akumulacyjnych - buforowych, które pozwalają optymalnie wykorzystać ich potencjał w systemach grzewczych.

1. Połączenie Seryjne

W przypadku połączenia seryjnego zbiorniki akumulacyjne są łączone szeregowo, co oznacza, że woda przepływa przez jeden zbiornik, a następnie przez drugi. Ta metoda zapewnia zwiększenie pojemności całego systemu buforowego, co umożliwia przechowywanie większej ilości ciepła. Jest to przydatne szczególnie w większych instalacjach, gdzie potrzebna jest większa ilość ciepłej wody.

2. Połączenie Równoległe

W połączeniu równoległym zbiorniki akumulacyjne są łączone równolegle, co oznacza, że woda jest równocześnie pompowana do obu zbiorników. Ta metoda pozwala na równomierne rozłożenie obciążenia cieplnego między zbiornikami oraz umożliwia pracę systemu nawet w przypadku awarii jednego zbiornika.

Więcej Informacji

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat sposobów połączenia dwóch buforów akumulacyjnych lub potrzebujesz porady dotyczącej instalacji, zapraszamy do odwiedzenia naszej strony dotyczącej "Jak połączyć dwa bufory?". Znajdziesz tam praktyczne wskazówki oraz informacje na temat optymalnego wykorzystania systemów buforowych w Twojej instalacji grzewczej.

Regulacje prawne stopniowo zwiększają naciski na spełnienie coraz to bardziej restrykcyjnych wymogów dotyczących nisko-emisyjności oraz energooszczędności kotłów grzewczych. Jednym z takich aktów prawnych jest dyrektywa ErP (Energy-related Products), która powstała w wyniku realizacji światowej polityki energetycznej i klimatycznej mającej na celu ograniczenie emisji zanieczyszczeń do atmosfery.

W  celu  realizacji  tego  zadania,  państwa  Unii  Europejskiej  w  ramach  tzw. Programu 20-20-20 przyjęły następujące założenia:

• 20% zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych (głównie CO2);

• 20% zwiększenie wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych;

• 20% zmniejszenie zużycia energii pierwotnej (poprzez zwiększenie efektywności wykorzystania energii).

Jako termin realizacji tych postanowień przyjęto rok 2020. Dla konsumentów najważniejszą  zmianą związaną z wejściem w życie dyrektywy  ErP jest oznakowanie kotłów grzewczych  etykietami efektywności energetycznej, które jest obowiązkowe od  1.04.2017 r. Etykiety te mają ułatwić klientom dobór urządzenia pod   kątem jego efektywności i energooszczędności. Zgodnie z wytycznymi dyrektywy wszystkie kotły na paliwo stałe o znamionowej mocy cieplnej do 70 kW włącznie będą musiały być oznaczone taką etykietą. Dyrektywa ErP dokładnie określa jakie są obowiązki dostawców (w tym przypadku producentów kotłów), a także dystrybutorów odnośnie zakresu i sposobu opisu produktów, tak aby wszystkie karty produktów oraz ich etykiety energetyczne były ujednolicone oraz posiadały czytelne dla klienta informacje. 

Wprowadzenie etykiet energetycznych ma na celu umożliwienie konsumentom świadomego dokonywania wyborów oraz zmniejszenie skutków negatywnego oddziaływania urządzeń grzewczych na środowisko naturalne.

Klasy efektywności energetycznej kotłów na paliwo stałe ustala się w zależności od współczynnika efektywności energetycznej – poczynając od najgorszej klasy G do najlepszej A+++:

Kotły na paliwa stałe wprowadzane do obrotu i użytkowania od 1 stycznia 2020 r. będą musiały spełniać wymogi sezonowej efektywności emisji zanieczyszczeń dla sezonowego ogrzewania pomieszczeń - EcoDesign. Dla Małopolski przepis ten wszedł w życie już 1.07 br. w ramach tzw. uchwały antysmogowej.

Są to jeszcze bardziej restrykcyjne wymogi niż te dotyczące 5 klasy wg normy PN-EN 303-5:2012. Wymagania ekoprojektu w stosunku do wymagań normy PN-EN 303-5:2012 wprowadzają konieczność weryfikacji sezonowej efektywności i emisji zanieczyszczeń, uwzględniając pracę kotłów przy mocy niższej niż nominalna. Określają ponadto maksymalną dopuszczalną emisję tlenków azotu. Sezonowa efektywność energetyczna nie może być mniejsza niż 75% - dla  kotłów o znamionowej  mocy cieplnej do 20 kW i nie może być mniejsza niż 77% -dla kotłów o znamionowej mocy cieplnej przekraczającej 20 kW. Emisja tlenków azotu (NOx) w przypadku kotłów na biomasę nie może przekraczać 200 mg/m³.

Warto więc już teraz przy zakupie nowego urządzenia grzewczego, wziąć pod uwagę przepisy, które mają wejść w życie i zainwestować w kocioł, który cechował się będzie nie tylko wysoką klasą efektywności energetycznej, lecz  także  posiadał  certyfikat  EcoDesign.  

W naszej ofercie wymagania EcoDesign spełniają kotły MPM DS WOOD 10 kW, 18 kW, 26 kW, 34 kW, MPM WOOD PLUS 6 kW, 10 kW, 14 kW, 18 kW, 26 kW, 34 kW, 68 kW,  MPM ECONERGY 10 kW, 15 kW, 20 kW, 25 kW, 30 kW, 36 kW. Tym samym nasze kotły mogą brać udział w licznych programach dofinansowań do wymiany kotłów.